Każdy uśmiech pacjenta, życzliwe słowo dodają nam skrzydeł

Kolejna grupa pielęgniarek zakończyła szkolenie specjalizacyjne organizowane przez Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. NMP w Częstochowie. Każda z nich bez najmniejszych problemów zdała egzamin państwowy i dziś może chwalić się zdobytym tytułem. O tym, co dało pielęgniarkom szkolenie specjalizacyjne rozmawiamy z Barbarą Halkiewicz, Anną Gorząd i Agnieszką Kulej ze szpitala na „Parkitce”.

Większe uprawnienia

– Od kilku lat jesteśmy odrębnym zawodem posiadającym własną autonomię. Walczyłyśmy o ten stan od dawna – przyznaje Barbara Halkiewicz, Kierownik Ośrodka Szkoleń i Promocji w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Częstochowie. – Kiedyś pielęgniarka wykonywała wyłącznie polecenia lekarskie. Dziś może o wiele więcej, ma większą samodzielność. Musi umieć zbadać pacjenta, osłuchać, podać pierwsze leki. Jest upoważniona do wystawiania diagnozy, pracuje bowiem w zespole terapeutycznym i wspólnie z lekarzem, psychologiem, czy fizjoterapeutą angażuje się i opracowuje kompleks pielęgnacyjny przy pacjencie – wyjaśnia.

Szkolenie specjalizacyjne

Obecnie pielęgniarki muszą skończyć studia licencjackie i uzupełniające magisterskie. Jednak najwyższą formą kształcenia – poza kursami kwalifikacyjnymi – jest szkolenie specjalizacyjne dające bardzo wysokie kwalifikacje. Aby móc się o nie ubiegać, trzeba mieć minimum dwa lata stażu pracy w zawodzie. Szkolenie trwa osiemnaście miesięcy i kończy się egzaminem państwowym. Nauka składa się zarówno z zajęć teoretycznych, jak i praktycznych/klinicznych. – W roku 2017 przystąpiliśmy do realizacji dużego projektu. Wtedy też powstała pierwsza grupa pielęgniarek anestezjologicznych i onkologicznych, które zdecydowały się na wzięcie udziału w szkoleniu. Idąc za ciosem powstała grupa internistyczna, później anestezjologiczna, chirurgiczna, paliatywna i geriatryczna oraz operacyjna – opowiada Barbara Halkiewicz. W sumie na 980 pielęgniarek zatrudnionych w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Częstochowie, ponad połowa ma specjalizację. Na tym jednak nie koniec. Od września naukę rozpoczynają kolejne grupy – pielęgniarki anestezjologiczne i z medycyny ratunkowej.

Przedłużona młodość

Wśród pielęgniarek, które ukończyły szkolenie specjalizacyjne są Anna Gorząd pracująca w zawodzie od ponad trzydziestu lat (od sześciu natomiast jest pielęgniarką koordynującą na oddziale nefrologii) oraz Agnieszka Kulej, która od 2011 roku pracuje na oddziale anestezjologii i intensywnej terapii. – Zakres wiedzy jest ogromny. Na egzaminie, który odbywa się w Warszawie, trzeba zmierzyć się z testem składającym się ze 140 pytań. Na rozwiązanie jest 140 minut. Aby mieć pozytywny wynik trzeba zdobyć 84 punktu – opowiada Agnieszka Kulej.

– Jesteśmy dumne, że skończyłyśmy ten kurs i zdobyłyśmy specjalistyczną wiedzę – podkreśla Anna Gorząd. – Dla nas to też pewnego rodzaju wycieczka w przeszłość. W ten sposób przedłużamy sobie młodość. Na nowo czujemy się, jak w czasach studenckich. Nabieramy wiatru w żagle. Oczywiście wszystko to przekłada się też na pacjenta – dzięki zdobytej wiedzy, możemy ocenić go kompleksowo. Poza tym bardzo nas to cieszy, że lekarze doceniają nasze kształcenie. Dzięki temu pielęgniarka to równoprawny partner w zespole terapeutycznym, obok lekarza i innych równie ważnych profesji medycznych. Współpracujemy, wiele problemów rozwiązujemy wspólnie. Lekarze rzeczywiście podpierają się tym, o czym mówimy. Pielęgniarki często dostrzegają bowiem różne niuanse, które są niezwykle istotne dla dalszej diagnozy – zaznacza Anna Gorząd.

Z ogromnego zainteresowania organizowanymi szkoleniami cieszy się również Barbara Halkiewicz. – Jako kierownikowi ośrodka szkoleń daje mi to niesamowitą satysfakcję. Ciesze się, że nasze pielęgniarki chcą się kształcić i że zdają egzaminy w stu procentach – podkreśla.

Pielęgniarska codzienność

– Praca pielęgniarki jest ciężka nie tylko fizycznie, ale i psychicznie. Wymaga ogromnej wiedzy, obarczona jest ogromną odpowiedzialnością za ludzkie życie. To też codzienna styczność z cierpieniem i śmiercią – przyznaje Anna Gorząd. – Pacjent i jego rodzina często widzą tylko bardzo wąski wycinek pracy pielęgniarki i to, co chcą zobaczyć. Osoba nie związana z zawodem nie ma pojęcia, na czym tak naprawdę polega ta profesja. Bardzo często sprowadza się ten zawód wyłącznie do roli pomocniczej, opiekuńczej, podległej lekarzowi i mającej spełniać jego polecenia i wymagania pacjentów i ich rodzin. Dlatego też każdy uśmiech pacjenta, życzliwe słowo dodają nam skrzydeł – zaznacza.

Władze szpitala chcą przywrócić placówce renomę, sprawić, aby funkcjonował jako miejsce godne zaufania z profesjonalną opieką, a także stworzyć, jak najlepsze warunki do pracy. Z tego też powodu systematycznie organizowane są szkolenia, np. te dotyczące wypalenia zawodowego. Poza tym zatrudniony został terapeuta, który jest wyłącznie do dyspozycji personelu medycznego. – Naszym punktem honoru jest przede wszystkim kształcenie personelu medycznego. Od sześciu lat zabiegamy i otrzymujemy fundusze z Powiatowego Urzędu Pracy w Częstochowie, który to współpracuje z Krajowym Funduszem Szkoleń, na bezpłatne szkolenia. Dzięki temu pielęgniarki otrzymują więc dofinansowania do wszystkich szkoleń, które są niezbędne do tego, aby rozpocząć specjalizację – podsumowuje Barbara Halkiewicz.

Zbigniew Bajkowski, dyrektor Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Częstochowie: Doceniam fakt, że nasze pielęgniarki chętnie poszerzają swoją wiedzę. Mam nadzieję, że będę mógł ich umiejętności wykorzystać w szpitalu i dzięki temu będzie on coraz bardziej pozytywnie postrzegany przez pacjentów. Potrzebujemy pielęgniarek, które potrafią na przykład obsługiwać nowoczesny sprzęt. A do tego konieczna jest wiedza, którą zdobywa się właśnie w czasie specjalizacji. Kształcenie pielęgniarek ma sens również z tego powodu, że stają się one bardziej mobilne pod kątem rotowania na różne oddziały. Wielodyscyplinarność powoduje, ze są one elastyczniejsze w pracy. Stworzenie ludziom perspektyw rozwoju oraz ciekawego i zajmującego zajęcia to podstawa w każdym zawodzie.