Znane osoby pochowane na częstochowskich cmentarzach

W okresie Wszystkich Świętych i Zaduszek odwiedzamy groby najbliższych, aby zapalić znicze i pomodlić się w zadumie. Przechadzając się po częstochowskich cmentarzach możecie natknąć się na groby znanych osób, które związane były z naszym miastem. Przypominamy sylwetki kilku z nich…

Edward Mąkosza – urodzony w roku 1886 polski kompozytor, dyrygent oraz pedagog. Pochodził z muzykalnej rodziny, jego dziadek był organistą kościelnym. Już od najmłodszych lat grał na organach i fortepianie. Ukończył w 1907 roku prywatną Szkołę Muzyczną w Łodzi. Również w tym samym mieście poszedł na studia muzyczne. W 1912 r. zamieszkał w Częstochowie i podjął pracę jako organista w kościele św. Zygmunta. Dodatkowo uczył muzyki w częstochowskich szkołach. Od 1912 roku do śmierci w 1974 roku pracował w Częstochowie. Był aktywnym i zasłużonym animatorem życia muzycznego miasta. Jego dorobek kompozytorski liczy około 1000 utworów. Do najważniejszych dzieł należy Symfonia Wiejska, oparta na motywach pieśni ludowych. Rękopisy prawie wszystkich kompozycji Mąkoszy przechowuje Biblioteka Jasnogórska. Pochowany został na cmentarzu Kule.

Władysław Biegański – urodzony w roku 1857 lekarz internista, doktor medycyny, filozof, działacz społeczny. Zajmował się niemal wszystkimi dziedzinami medycyny – szczególnie chorobami zakaźnymi, diagnostyką chorób i logiką w medycynie. W 1883 roku osiadł na stałe w Częstochowie i otworzył praktykę prywatną. Został lekarzem szpitalnym i miejskim, w latach 1884–1910 był oddziałowym lekarzem na kolei warszawsko-wiedeńskiej, a także pełnił funkcję lekarza fabrycznego. Sprawował ponadto urząd dyrektora szpitala miejskiego, który zreorganizował i przekształcił w liczący się ośrodek leczniczo-naukowy regionu. W latach 1901–1917 pełnił funkcję prezesa w Towarzystwie Lekarskim Częstochowskim. Był ponadto twórcą i prezesem Towarzystwa Dobroczynności dla Chrześcijan. Zmarł w roku 1917 i został pochowany na cmentarzu Kule.

Mieczysława Biegańska – była urodzoną w roku 1866 nauczycielką, działaczką społeczną i oświatową. W 1885 została żoną lekarza Władysława Biegańskiego. Wspólnie z mężem aktywnie angażowała się w działalność społeczną. Należała m.in. do Towarzystwa Szerzenia Wiedzy, Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego i zarządu Towarzystwa Opieki Szkolnej. Jako jedyna kobieta wykładała na kursach samokształceniowych w Częstochowie. Po śmierci męża, który był inicjatorem stworzenia w mieście publicznej biblioteki, zajęła się jej organizacją. Przekazała do niej 100 pozycji ze zbiorów męża. Sympatyzowała z ideą równouprawnienia kobiet, którą aktywnie promowała, a w grudniu 1918 została wybrana do zarządu Narodowej Organizacji Wyborczej Kobiet Polskich. W 1930 wydała biografię męża. Zmarła w 1954 roku. Pochowana została na cmentarzu Kule.

Julian Fuchs – urodzony w roku 1846 przemysłowiec, kupiec oraz działacz społeczny. Był m.in. właścicielem restauracji w Alejach, Hotelu Angielskiego przy obecnej ul. Piłsudskiego, kopalni w Czeladzi i wydawnictwa prasowego. W dziedzinie społecznej Fuchs zajmował się organizacją i sponsorowaniem życia kulturalnego w mieście. Z jego inicjatywy zorganizowano dwie wystawy malarstwa, koncerty i przedstawienia teatralne.  Utworzono także towarzystwo śpiewacze. Julian Fuchs zaangażował się także w działalność charytatywną i społeczną, finansował m.in. porządkowanie parków podjasnogórskich, budowę kościoła, pomoc społeczną i Ochotniczą Straż Pożarną. Zmarł w roku 1894. Został pochowany został na cmentarzu Kule.

Witold Bulik – urodzony w 1937 roku polski artysta malarz, uprawiający przede wszystkim sztukę sakralną. Jego dorobek artystyczny liczy sobie około 1000 prac, które znajdują się w różnych obiektach sakralnych w Polsce, Europie i Ameryce. Wygrywał konkursy plastyczne archidiecezjalne. Stworzył na przykład obraz Archidiecezja Częstochowska peregrynowany w 350 kościołach i poświęcony w Watykanie przez Ojca Świętego Jana Pawła II. Jego prace znajdują się w zbiorach Watykańskich, Jasnogórskich, Muzeum Miasta Częstochowy, Muzeum Historii Katowic i Muzeach Archidiecezjalnych w Polsce. Artysta pochowany został na cmentarzu Kule.

Piotr Machalica – aktor filmowy, teatralny, dubbingowy i telewizyjny. Urodzony 13 lutego 1955 roku w Pszczynie. Zmarł 14 grudnia 2020 roku w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie. W 1981 roku ukończył Akademie Teatralną im. Zelwerowicza w Warszawie. Jego debiut filmowy rozpoczął się w trakcie studiów, kiedy wystąpił w filmie “Mnich”. Od 1981 do 2006 roku występował w Teatrze Powszechnym w Warszawie, gdzie zasłynął głównie z roli przyjaciela domu Alfreda w komedii “Mąż i żona” Aleksandra Fredry. Od 2006 do 2018 roku był dyrektorem artystycznym w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. Jako aktor filmowy zasłynął głównie dzięki takim filmom jak: “Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce”, “Sztuka kochania”, “Dzień świra”.

Henryk Barylski – polski żużlowiec, urodzony 20 lutego 1944 roku. W żużlu zadebiutował w 1962 roku w zespole Włókniarza, z którym był związany do 1967 roku i w latach 1973-1975. W 1973 roku zajął drugie miejsce w Memoriale im. Bronisława Idzikowskiego i Marka Czernego. Był złotym medalistą z 1974 roku i srebrnym z 1975 roku Drużynowych Mistrzostw Polski. Swoją karierę żużlową zakończył w 1975 roku. Zmarł 16 grudnia 2017 roku. Został pochowany na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie

Wojciech Barylski – polski malarz, grafik medalier oraz twórca ekslibrisów. Urodził się w Częstochowie w 1929 roku i tu także zmarł w 1999 roku. Został pochowany na Cmentarzu św. Rocha w Częstochowie. Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej oraz był słuchaczem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Specjalizował się w grafice, wykonywał prace w technice drzeworytu, gipsorytu, linorytu i akwaforty. Największą sławę jednak zyskał za sprawą ekslibrisów. Projektował i tworzył również okładki, obwoluty, plakaty i medale. Wystawiał swoje prace chociażby w takich miastach jak: Amsterdam, Hamburg, Londyn czy Madryt

Franciszek Dionizy Wilkoszewski – polski dziennikarz, wydawca oraz redaktor naczelny “Gońca Częstochowskiego”. Urodził się 23 marca 1901 roku, zmarł 24 listopada 1941 roku, został pochowany na cmentarzu Kule w Częstochowie. W 1899 roku otworzył w Częstochowie drukarnię akcydensową i prasową, która została zamknięta za wydrukowanie pieśni “Boże, coś Polskę” oraz “Jeszcze Polska nie zginęła”. Wilkoszewski trafił za to do więzienia. W 1906 roku założył “Gazetę Częstochowską”, która 1 stycznia została przekształcona w “Goniec Częstochowski”. Był to najważniejszy dziennik w naszym mieście II RP. Ukazywał się do wybuchu II wojny światowej. Sam Wilkoszewski pisał w nim artykuły i felietony pod tytułem “Przez niebieskie okulary”. Był to też człowiek bardzo zaangażowany w życie społeczne i kulturowe Częstochowy.