Ku pamięci zamordowanych nauczycieli

W Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Ostrowach nad Okszą odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej poświęconej nauczycielom z lokalnej szkoły, którzy zostali zamordowani w czasie II wojny światowej. W ten sposób uczczono pamięć porucznika Stanisława Sukiennika, porucznika Piotra Wróbla i Jana Deski.

W patriotycznej i wzruszającej uroczystości uczestniczyli między innymi rodzina i krewni zamordowanych nauczycieli, a także władze okolicznych gmin i wsi, dyrektorzy placówek oświatowych i kulturalnych oraz społeczność szkolna Ostrów nad Okszą. Uroczystą mszę św. odprawił ksiądz Piotr Walterowicz, proboszcz miejscowej parafii. Podczas wydarzenia przypomniano również sylwetki zamordowanych nauczycieli.

Jan Deska – urodził się 20.05.1906 r. w Borowej. Syn Andrzeja i Katarzyny Deska. Kształcił się w Męskim Seminarium Nauczycielskim im. Tadeusza Kościuszki w Częstochowie przy ulicy Jasnogórskiej. Skończył je w 1930 roku. Do wybuchu wojny uczył śpiewu i muzyki w szkole w Ostrowach. 27 maja 1942 roku wraz z małżonką Władysławą Deska (z domu Major) i teściem, Nikodemem Major, właścicielem młyna oraz młynarzem Pietrzakiem został aresztowany w domu w Ostrowach. Wszyscy zostali zadenuncjowani jako udzielający schronienia kurierom przenoszącym tajną prasę przez pobliską granicę. Wtedy po raz ostatni trzymał na rękach swojego syna. Aresztowani zostali wywiezieni do aresztu w Lublińcu, a stamtąd transportem zbiorowym do Auschwitz. Oznaczono go numerem obozowym 43828. Ostatni list napisał 17.11.1942 roku. W dniu 19.11.1942 r. odnotowano jego zgon w obozie. Numer zmarłego więźnia odnotowano w książce kostnicy oraz w książce bloku szpitalnego nr 28. Miał 36 lat.

Stanisław Sukiennik – urodził się 8 maja 1896 r. we Wręczycy. Był synem Teodora i Józefy.
Sierżant sztabowy wojsk polskich, uczestnik walk o niepodległość w 1918r. Wyróżniony wieloma odznaczeniami. Absolwent I Gimnazjum im Henryka Sinkiewicza w Częstochowie.

W 1921 roku w kościele gimnazjalnym wziął ślub z Marianną z domu Maślanka. Ślubu udzielił im ks. Prefekt Michał Ciesielski (zasłużony bojownik o polskość), a świadkiem na ślubie był znany częstochowski kompozytor dyrygent i organista Edward Mąkosza. W następnym 1922 roku rozpoczął pracę w szkole w Ostrowach, gdzie do 1926 pełnił funkcję kierownika. 28 sierpnia 1941 roku został aresztowany. Do 19 marca 1942 roku przebywał w Niemieckim Zakładzie Karnym w Częstochowie (nr akt 1262 z adnotacją „polityczny”). Następnie został przetransportowany do obozu koncentracyjnego Gros-Rossen. Według dokumentacji obozowej zmarł 27 lipca 1942 roku.

Piotr Wróbel – urodził się 30 maja 1902 roku w Długim Kącie (parafia Truskolasy, gmina Węglowice). Ukończył Męskie Seminarium Nauczycielskie im. Tadeusza Kościuszki w Częstochowie. Był kierownikiem Szkoły Podstawowej w Waleńczowie.
W 1937 roku wraz z żoną Bronisławą (która również była nauczycielką) oraz córkami Marią, Wandą i Wiesławą został przeniesiony do Ostrów, gdzie objął posadę kierownika szkoły. Uczył historii, wychowania fizycznego oraz prac ręcznych. 1 sierpniu 1939 roku dostał powołanie do Piotrkowa Trybunalskiego do 27 pułku piechoty. Walczył w bitwie pod Kockiem. Prawdopodobnie został ranny i wtedy ostatni raz koledzy słyszeli jego wołanie. Dalsze jego losy były nieznane.

Rodzina poszukiwała informacji o losach męża i ojca. Po ukazaniu się „Listy katyńskiej” odnaleziono nazwisko pana Wróbla jako byłego więźnia Kozielska. Wiadomości te zostały potwierdzone przez Radio Londyn, które przekazywało listę pomordowanych w Katyniu.

Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Kampanii Wrześniowej oraz medalem „Za udział w Wojnie Obronnej 1939”.