Ekologicznie o opakowaniach

Według opracowania przygotowanego na zlecenie Fundacji RECAL, w skali kraju, jedynie 4 gminy nie prowadziły selektywnego zbierania szkła, natomiast 5 gmin nie prowadziło selektywnego zbierania tworzyw sztucznych (“Rynek gospodarowania odpadami opakowaniowymi w Polsce”, Fundacja RECAL, wrzesień 2015). Co ciekawe, opakowaniem najczęściej poddawanym w Polsce recyklingowi są aluminiowe puszki po napojach, których poziom odzysku materiałowego w 2015 roku wyniósł 80%. Ten wynik lokuje nasz kraj w gronie 10 państw europejskich, które najlepiej radzą sobie z zagospodarowaniem aluminiowych puszek po napojach (źródło: http://european-aluminium.eu/media/1038/2016-01-21-european-aluminium-press-release-alubevcanrecycling_.pdf)

Fakt recyklingu aż 4 z każdych 5 wprowadzonych na krajowy rynek aluminiowych puszek po napojach w zdecydowanie korzystny sposób zmienia ich bilans energetyczny. Mechaniczne formowanie puszek wymaga mniej energii niż wytwarzanie opakowań formowanych termicznie (np. szkło).

Stosunkowo duże nakłady energetyczne niezbędne są do wytwarzania samego aluminium, które jako materiał permanentny może być jednak poddawany recyklingowi w nieskończoność bez utraty jakości surowca. Niech potwierdzeniem tych słów będzie argument, że aż 75% dotychczas wytworzonego aluminium przez człowieka nadal pozostaje w różnych aplikacjach (!), a recykling tego cennego materiału pozwala na oszczędność 95% energii niezbędnej do wytworzenia aluminium pierwotnego.

Połączenie kilku faktów – wysokiego poziomu recyklingu aluminiowych puszek po napojach (2015 – 80% w Polsce), oszczędności w bilansie energetycznym uzyskiwanych w procesie recyklingu opakowań z aluminium (potrzeba jedynie 5% energii do ich przetworzenia) oraz możliwość poddawania aluminium recyklingowi w nieskończoność powoduje, że trudno zgodzić się z przypisaniem tego rodzaju opakowań jako trudnych ze względów środowiskowych. Tym bardziej, że do rozpatrzenia pozostają jeszcze argumenty powiązane logistyką oraz z zabezpieczeniem produktu. W przypadku opakowań wyprodukowanych z wykorzystaniem metalicznego glinu mamy do czynienia z całkowitym zabezpieczeniem produktu w stosunku do przepuszczających, degradujące szczególnie żywność, promienie świetlne opakowań wykonanych z papieru, szkła czy tworzyw sztucznych, a transport puszek pozwala na wykorzystanie aż 90% objętości do przemieszczenia samej zwartości, w przeciwieństwie do konieczności stosowania obok opakowań jednostkowych dodatkowych opakowań zbiorczych i transportowych w przypadku butelek, które tak dobrze nie wypełniają przestrzeni logistycznych.